Przejdź do zawartości

Holszany (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Holszany
gmina wiejska
1922–1939[1]
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–22: Litwa Środkowa)
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–39: wileńskie

Powiat

oszmiański

Siedziba

Holszany

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Holszany”
54°15′36,0000″N 26°00′36,0000″E/54,260000 26,010000

Holszany – dawna gmina wiejska istniejąca do 1945 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej/województwa wileńskiego w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy były Holszany[2].

Początkowo gmina należała do powiatu oszmiańskiego w guberni wileńskiej. 7 czerwca 1919 weszła w skład utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich okręgu wileńskiego[3], przejętego 9 września 1920 przez Tymczasowy Zarząd Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. W związku z powstaniem Litwy Środkowej 9 października 1920 gmina wraz z północną częścią powiatu oszmiańskiego znalazła się w jej strukturach[5][6]. 13 kwietnia 1922 roku gmina weszła w skład objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[7], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie[8].

Po wojnie obszar gminy Holszany został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1922 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego terytorium o nazwie Ziemia Wileńska; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  4. Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 753
  5. Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno - administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.
  6. Dz. Urz. TKR
  7. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  8. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29